Temmuz ayında oğlumla beraber Yunan adalarından Rodos’a seyahat ettik. Farklı olan her şey beni her zaman cezbettiği için farklı dil, farklı insanlar ve farklı yaşayışlar da bana hep iyi gelmiştir.
Biz de 1 haftaya yakın adada kaldığımız için Rum kültürünü ve insanlarını daha yakından tanıma fırsatı yakaladık bol bol.
Hayatımda en son koçluk eğitiminde bu kadar çok takdir toplamıştım koç arkadaşlarımdan, o da 1 hafta boyunca birbirimize koçluk yaptığımız içindi.
Eğitimden sonra ise hayatımda en fazla aldığım takdir bu ada ziyaretimde gerçekleşti.
– Bravooo!
– Bravoo! kelimesi
Adada araç kiralamak için kullandığım araba bana çok yabancıydı. “Rent a Car” sahibi aracı tanıtırken her kullanım aşamasında bana “Bravo!” dedi. Bir an içimden, “Bana benden daha çok güveniyor herhalde” dedim 😊
Restoranda garsonun ödemeyi alırken kredi kartımı doğru yere okuttuğumda
- Bravo! demesi.
Plajda tanışıp bolca sohbet ettiğim bir bayana single mom olarak kendimi tanıttığımda, kadının bana
- Bravo! demesi.
Kaldığım otel sahibiyle her diyaloğumda onu anladığım konularda bana
- Bravo! olarak karşılık vermesi…
“Bravo” onların takdir cümlesi ve bunu kullanmakta inanılmaz bonkörler ve hayatın akışında çok basit olaylarda o kadar sık kullanıyorlar ki insan kendisini anlatabilmiş, anlaşılmış ve değerli hissediyor.
Takdir; koçlukta danışana tıpkı Rumlar gibi bolca kullandığımız ama yerinde, içten ve danışanın özüne yaparak bunu taçlandırdığımız bir araç.
Danışanı yüreklendirip cesaretlendirdiği kadar ona güçlü yönlerini ve değerlerini de hatırlatarak anlamaya, anlaşılmaya dair büyük bir alan açar.
Bravoo!
Kendini takdir et! Kendi gelişimine dair, kendinden de bir şeyler bulmak adına zaman ayırdın bu yazıyı okumak için.
Hanife Özeren
Garment Technolog & Profesyonel Koç
