Basit zordur…

İçinde bulunduğumuz koşuşturma bizi o kadar içine alır ki gerçekten bunu istiyor muyuz yoksa içinde bulunduğumuz çember yapılması gerektiğini düşündürttüğü için mi yaparız, farkında olmayız bile… Otomatik vitese aldığımız halimizle gerekenleri yapar, isteklerimizi unuturuz. 

En son ne zaman kendinize “Ben ne istiyorum” diye sordunuz? Bu kolay soru da cevaplanması zor bir sorudur.   

Mesela uzun süredir hayatınızda biri varsa ve yaşamınızı hep biriyle paylaştıysanız kendi zevklerinizi, yaptıklarınızı hayatınızdaki kişiyi memnun etmek için mi yaparsınız yoksa gerçekten istediğiniz için mi yaparsınız, farkında olmazsınız. Ya da uzun süredir çalıştığınız şirkette iş yapış tarzınızı, o kurumun çemberinde oluşan ortamınızı sizin seçimleriniz mi belirlemiştir yoksa algoritmanın ekseninde oluşan bu ortamın parçası haline mi gelmişsinizdir, fark etmezsiniz.

Bulunduğunuz dönemde dinlediğiniz müziği, gittiğiniz mekanı, deneyimlediğiniz bir aktiviteyi siz istediğiniz için mi yapıyorsunuz yoksa gündem gerektirdiği için ortam koşullarında mı yapıyorsunuz, farkında olmazsınız.

Ta ki o farkındalığı yaşadığınız bir olay ya da durumun hissettirdiği aydınlanmayı yaşayana kadar…

Aydınlanmaya neden olan durumun içinden çıkarken bu yolculuk yorucu ve zor olsa da yüklerinizi, sizi aşağı çeken negatiflikleri tespit edebilmişseniz harekete geçmek için alternatifler aramaya başlamışsınız demektir.

Doğduğunuz ailenin öğretileri, kurduğunuz ailenin sorumlulukları, çalıştığınız işin beklentileri, bulunduğunuz çağın modasının popüler kültürü dışında gerçekten kendinizle baş başa kalıp özünüzdeki “seni” hatırlamaya ne dersiniz?

Ruhunuza olan mesafenin kısaldığı, denizlere çıkan çiçekli yollar diliyorum.

Sevgiler,

Hatice

Hatice Aslan

Sigorta Satış Profesyoneli, Eğitmen, Profesyonel Koç, Mentor