Görünmez olmak, görünmez olduğunu hissetmek, ne yaparsan yap kendini görünür kılamamak ve bunun getirdiği başarısızlık, kaygı ve hayal kırıklığı belki zaman zaman herkesin hissettiği, baş etmekte zorlandığı bir duygu. Bu duygu herkesi bezen esir alıyor ve kişi kendini ne zaman görünmez hissetse bu öfke ya da içe kapanma olarak açığa çıkıyor. Koçluğun hayatımıza kattığı en büyük farkındalıklardan biri ise aslında ne düşündüğümüzün, ne hissettiğimizin ve nasıl davranmak istediğimizin sadece bizim elimizde olduğu ve bunun verdiği müthiş güç, etki alanı ve muktedir olma duygusu.

Koçluk, bizi biz yapan, varoluşumuzun temelini oluşturan, doğuştan gelen veya büyük bir emekle zaman içinde yeşerttiğimiz güçlü yanlarımızı yeniden hatırlatacak ve bizi görünür kılacak en değerli yolculuklardan biri. Ve aslında tutunmamız gerekenin, görünür olmamızı sağlayanın bir başkası değil bizzat kendimiz olduğunun farkına varmamızı sağlıyor. İşte görünür olmak da tam da kendimizi görmeye başladıktan sonra başlıyor. Kendi ışığımızla kendimizi aydınlatmaya başladığımız an aslında o ışık bir anda başkalarının gözünü alıyor ve insanlar yayılan ışıltı ve enerjiye hayran olmaya başlıyor. Çünkü insanlar bir başkasını ancak onun kendini konumlandırdığı yerde görebiliyor ve ancak yarattığı etki ve aldığı sonuçlar ile fark ediyor. Öte yandan koçun varlığı da tam da bu noktada kritik hale geliyor. Görünmeyeni görünür kılma yolculuğunda danışanın en yakın eşlikçisi olan koç, danışanın güçlü yönlerini fark etmesini, bunlardan destek almasını ve bu yönlerinin ışığında kendini parlatmasını sağlayan en değerli yol arkadaşı olarak karşımıza çıkıyor.

Tüm bunlar sonrasında Bukowski’nin “Görünmez olduğunuzda sizi fark edenlere tutunun” sözünü başa dönüp kendi kelimelerimizle kursak sanırım şöyle yazardık, “Görünmez olduğunuzda değerlerinize, içsel bütünlüğünüze ve güçlü yönlerinize tutunun, tüm bunlar sizi görünür ve fark edilir kılacak..”

Ayça Öz

İnsan Kaynakları Profesyoneli, Profesyonel Koç